Ze is zóóóó lief!

Arwen is echt een heel lief meisje. Ze is rustig, heel vrolijk, ze slaapt en eet goed, ze huilt weinig en nogmaals: ze is gewoon ontzettend lief. Ze houdt ervan om op het aankleedkussen te liggen. We krijgen dan gegarandeerd een grote glimlach van haar. Ook in de box vermaakt ze zich heel goed. Vaak valt ze na een tijdje in slaap en als ze dan weer wakker wordt, kijkt ze blij verder naar het speelgoed. Ze slaapt de hele nacht, lekker in haar eigen bedje (dat nog op onze kamer staat). Rond een uur of zes wordt ze meestal wakker, maar dan krijgt ze nog geen flesje. Ik neem haar dan bij mij in bed en ik stop m'n pink in haar mondje. Zo slapen we dan verder totdat Lieven ons rond een uur of zeven wakker maakt. Dan drinkt ze haar ochtendfles tegelijk met Lieven. Dat is altijd een heel leuk moment. Met z'n allen in ons bed en dan twee kindjes met een fles melk. Het enige vervelende is dat ze regelmatig last heeft van kramp in haar buik. Daarom zijn we sinds deze week overgestapt op hypo-allergene voeding. Na een weekje zouden we dan verbetering moeten zien. Ik hoop het maar.
Ze is nu 56 cm en ze weegt 4530 gram (drie dagen geleden) en ze is drie maanden oud. Ze groeit goed, maar ze haalt haar startachterstand nog niet in. Ze lijkt daarom nog steeds een pasgeboren baby'tje. Ik vind het wel prima. We kunnen heel lang genieten van de kleertjes waar een ander kind heel snel uitgegroeid zou zijn! Bovendien is het nog steeds heel goed te doen om haar in de draagdoek te hebben, omdat ze niet zo zwaar is.
En ik wil tot slot nog even zeggen dat ze heel erg lief is, ;-)...

Arretje

Arwen zit heel vaak bij één van ons in de draagdoek. Zo heb je je handen vrij om nog wat anders te doen.

Onze lieve Arwen. Wat zal ik eens over haar vertellen? Hoe zacht haar huid is. Hoe goed ze tegen het lawaai van een peuterbroer kan. Dat ze drie weken geleden één keer een nachtje heeft doorgeslapen. Dat ze overdag niet meer heel de tijd slaapt en veel aandacht nodig heeft op het moment. Dat ze van wandelen niet per se in slaap valt (vreemd hoor). Dat ze gek is op douchen en in bad gaan (maar dat doen we lang niet zo vaak als met Lieven, omdat het allemaal wat drukker is). Dat ze sinds twee weken over is op maat 50, na zeven weken maatje 44. En dat we haar Arretje noemen. Dat ze in twee maanden tijd één keer kusjes heeft gekregen van Lieven en twee keer kushandjes. Dat de mensen denken dat ze nog maar pas geboren is, omdat ze zo'n ukje is. En dan sluit ik voor vandaag af met het belangrijkste: dat ze inmiddels helemaal bij ons hoort en dat ze regelrecht in onze harten is gekropen. Onze lieve Arwen.

Wie is wie? Kies uit Lieven, Joes en Arwen!

Alweer 1 maand oud

Prachtige taart gekregen van Remi's klas.

Bij oude opa op schoot.

In de handen van oude oma.

Bij trotse achternicht Merle.

In het jurkje dat oma Mieke maakte voor mama als baby.

Afgelopen woensdag woog Arwen 3085 gram (bij 48 cm). Grappig dat ze na een maand nog steeds lichter is dan Lente en Lieven bij hun geboortes! Maar, ze komt prima aan; ze eet ook goed en we zijn heel tevreden. Tot nog toe is ze heel makkelijk. Ze slaapt, drinkt, poept en plast goed en dat zijn haar enige taken dus da's mooi. 's Nachts wil ze wel elke 3 á 4 uur een voeding, dus dat is wel vermoeiend voor ons. Ze ligt meestal in haar eigen bedje, op onze kamer. Hoewel ze af en toe moeilijk ademt en zwaar pruttelt en steunt en kreunt na een voeding. Dan neem ik haar maar liever bij me, dan is het vaak direct over. Overdag heeft ze heel wat herrie te verduren, met zo'n broer om haar heen, maar daar went ze zo snel aan!

Daar is ze dan!

Het waren een paar spannende laatste weken. We merkten dat mijn buik iets kleiner bleef dan in m'n vorige zwangerschappen. Toen ik naar de groei informeerde bleek dat ze inderdaad kleiner was dan hoorde. We moesten rekening houden met opname op de kinderafdeling. Verder moest ik om de dag aan de CTG en kreeg ik nog twee extra echo's om de navelstrengdoorbloeding in de gaten te houden. Dat maakte het allemaal best stressvol. Die maandag gingen we doodzenuwachtig naar het ziekenhuis voor de keizersnede. Huilend van de spanning ging ik de OK in. Voordeel daarvan was dat Remi, tegen de regels in, ook al bij de ruggenprik bij mij mocht zijn. Die ruggenprik deed zijn werk overigens maar gedeeltelijk, waardoor ik lachgas nodig had om alle pijn weg te nemen. Om 14.34 uur is Arwen geboren. Een heerlijk moment!! Het kan overigens ook 14.38 uur geweest zijn: er hingen namelijk twee klokken in de OK, met verschillende tijden (één ervan stond zelfs nog op de wintertijd). Remi ging met de kinderarts, de verpleegkundige en Arwen mee voor de eerste controles. Alles zag er gelijk goed uit. Daarop kwamen ze haar aan mij laten zien.

Ze was prachtig, maar ze had last van de kou in de OK dus ze moest snel weer weg. Een half uurtje later lag ik op de uitslaapkamer en nog eens een half uurtje later kwamen Remi en Arwen mij ophalen. Arwen lag in een couveuse, maar deed het prima.

Eenmaal terug op onze kamer mocht ze al uit de couveuse. Ze mocht lekker bloot op mij liggen. Dat was een geweldige manier om kennis te maken. Ze voelde heerlijk aan: heel klein, zacht en warm.

Lieven kwam al snel naar haar kijken, net als de opa's, oma's, ooms en tantes. Iedereen was enorm opgelucht en gelukkig. Lieven vond het wel eventjes interessant, maar de snoepjes en de cadeautjes maakten het pas écht een feestje voor hem.

Op donderdag mochten Arwen en ik al naar huis. Het was super om weer thuis te komen, met zo'n klein wurmpje in de maxi-cosi.

We zijn nu twee weken verder en ik zal de komende tijd regelmatig een stukje plaatsen om te laten weten hoe het met ons kleine meisje gaat!