Alweer 1 maand oud

Prachtige taart gekregen van Remi's klas.

Bij oude opa op schoot.

In de handen van oude oma.

Bij trotse achternicht Merle.

In het jurkje dat oma Mieke maakte voor mama als baby.

Afgelopen woensdag woog Arwen 3085 gram (bij 48 cm). Grappig dat ze na een maand nog steeds lichter is dan Lente en Lieven bij hun geboortes! Maar, ze komt prima aan; ze eet ook goed en we zijn heel tevreden. Tot nog toe is ze heel makkelijk. Ze slaapt, drinkt, poept en plast goed en dat zijn haar enige taken dus da's mooi. 's Nachts wil ze wel elke 3 á 4 uur een voeding, dus dat is wel vermoeiend voor ons. Ze ligt meestal in haar eigen bedje, op onze kamer. Hoewel ze af en toe moeilijk ademt en zwaar pruttelt en steunt en kreunt na een voeding. Dan neem ik haar maar liever bij me, dan is het vaak direct over. Overdag heeft ze heel wat herrie te verduren, met zo'n broer om haar heen, maar daar went ze zo snel aan!

Daar is ze dan!

Het waren een paar spannende laatste weken. We merkten dat mijn buik iets kleiner bleef dan in m'n vorige zwangerschappen. Toen ik naar de groei informeerde bleek dat ze inderdaad kleiner was dan hoorde. We moesten rekening houden met opname op de kinderafdeling. Verder moest ik om de dag aan de CTG en kreeg ik nog twee extra echo's om de navelstrengdoorbloeding in de gaten te houden. Dat maakte het allemaal best stressvol. Die maandag gingen we doodzenuwachtig naar het ziekenhuis voor de keizersnede. Huilend van de spanning ging ik de OK in. Voordeel daarvan was dat Remi, tegen de regels in, ook al bij de ruggenprik bij mij mocht zijn. Die ruggenprik deed zijn werk overigens maar gedeeltelijk, waardoor ik lachgas nodig had om alle pijn weg te nemen. Om 14.34 uur is Arwen geboren. Een heerlijk moment!! Het kan overigens ook 14.38 uur geweest zijn: er hingen namelijk twee klokken in de OK, met verschillende tijden (één ervan stond zelfs nog op de wintertijd). Remi ging met de kinderarts, de verpleegkundige en Arwen mee voor de eerste controles. Alles zag er gelijk goed uit. Daarop kwamen ze haar aan mij laten zien.

Ze was prachtig, maar ze had last van de kou in de OK dus ze moest snel weer weg. Een half uurtje later lag ik op de uitslaapkamer en nog eens een half uurtje later kwamen Remi en Arwen mij ophalen. Arwen lag in een couveuse, maar deed het prima.

Eenmaal terug op onze kamer mocht ze al uit de couveuse. Ze mocht lekker bloot op mij liggen. Dat was een geweldige manier om kennis te maken. Ze voelde heerlijk aan: heel klein, zacht en warm.

Lieven kwam al snel naar haar kijken, net als de opa's, oma's, ooms en tantes. Iedereen was enorm opgelucht en gelukkig. Lieven vond het wel eventjes interessant, maar de snoepjes en de cadeautjes maakten het pas écht een feestje voor hem.

Op donderdag mochten Arwen en ik al naar huis. Het was super om weer thuis te komen, met zo'n klein wurmpje in de maxi-cosi.

We zijn nu twee weken verder en ik zal de komende tijd regelmatig een stukje plaatsen om te laten weten hoe het met ons kleine meisje gaat!